Transport drogowy
Autostrady federalne w Niemczech – główna sieć dróg (obok dróg federalnych) w Niemczech, są oznaczane literą A wraz z liczbą. Autostrady w Niemczech o numerach nieparzystych biegną zwykle w kierunku południe-północ, zaś te o numerach parzystych mają przebieg wschód-zachód (tak jak w Polsce drogi krajowe). Główne trasy (także o znaczeniu międzynarodowym) mają numery od 1 do 9 (np. A 1). Autostrady o numerach dwucyfrowych mają głównie znaczenie regionalne, a trzycyfrowe – regionalne lub lokalne (np. obwodnice miast). Arterie o oznaczeniach dwucyfrowych lub trzycyfrowych są pogrupowane w ten sposób, że pierwsza cyfra oznaczenia wskazuje przybliżone położenie drogi, np. A 10 – A 19 – okolice Berlina, A 20 – Meklemburgia-Pomorze Przednie, północ kraju, A 241 – okolice Schwerina (również Meklemburgia-Pomorze Przednie). W 2020 roku łączna długość autostrad w Niemczech wynosiła 13191 km. Na większości autostrad w Niemczech nie ma ograniczeń prędkości, jednak zalecana prędkość wynosi 130 kilometrów na godzinę. Wszystkie autostrady są dla samochodów osobowych bezpłatne i mają takie pozostać dla obywateli wspólnoty, co najmniej tak długo jak będą bezpłatne dla obywateli RFN. W wyniku reformy, od 1 stycznia 2021 r., odpowiedzialność za planowanie, budowę, utrzymanie i finansowanie autostrad w Niemczech przejęło Federalne Ministerstwo Infrastruktury (niem. BMVI). W 2018 roku stworzyło w tym celu spółkę „Die Autobahn GmbH des Bundes“
Transport kolejowy
System transportu kolejowego działający na terenie Niemiec. Według wskaźnika wydajności transportu kolejowego (ang. Railway Performance Index, RPI) Niemcy miały czwarty wynik w Europie w 2017 roku Niemcy są członkiem UIC. Rynek niemiecki jest największym rynkiem kolejowym w Unii Europejskiej, przewyższając w skali natężenia ruchu kolejowego dwa następne kraje: Wielką Brytanię i Francję. Dominującą pozycję zachowuje na nim państwowy koncern Deutsche Bahn. Przez swoje spółki zależne utrzymuje on ponad 85% udział w ruchu pasażerskim (połączenia lokalne) i około 67% udział w przewozach towarowych. Jednocześnie poprzez spółkę DB Fernverkehr jest niemalże monopolistą w zakresie pasażerskich przewozów dalekodystansowych. Według stanu na 2017 rok, w Niemczech użytkowano 33 488 km linii kolejowych, z czego największym zarządcą infrastruktury kolejowej jest przedsiębiorstwo DB Netz AG. 20 233 km linii kolejowych było zelektryfikowanych (obowiązujący w Niemczech system zasilania to 15 kV, 16,7 Hz AC), natomiast 18 472 km były dwu- lub wielotorowe. W Niemczech obowiązuje standardowy rozstaw szyn (1435 mm, nie licząc niewielkich odcinków wąsko- i szerokotorowych), a ruch na większości linii dwu- i wielotorowych prowadzony jest prawostronnie. Znaczna część infrastruktury w Niemczech znajduje się w posiadaniu landów, lecz także miast. Około 4300 km linii należy do podmiotów regionalnych oraz niższego szczebla samorządowego (np. Bahnen der Stadt Monheim GmbH, Gemeinde Dornum czy Westfälische Landeseisenbahn GmbH). Linie te generują ok. 2 procent pociągokilometrów w Niemczech oraz 2% całości opłat. Różnią się one od pozostałych przede wszystkim tym, że są finansowane przez landy i gminy oraz są ich własnością, aczkolwiek podlegają tym samym wymogom technicznym, co inne linie tzw. drugorzędne (techniczne aspekty zawarte są w Eisenbahn-Bau-und Betriebsordnung – EBO), oraz muszą być udostępniane. Linie te najczęściej są własnością regionów ze względów historycznych. Kolejnym czynnikiem regionalizacji własności linii jest okres, gdy infrastruktura regionalna została przeniesiona z rąk prywatnych do miast lub spółek należących do miast w czasach kryzysu gospodarczego (np. w latach dwudziestych lub na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych). Przedsiębiorstwa kolejowe były często postawione w stan upadłości lub chciały porzucić kolej, w efekcie czego publiczne przedsiębiorstwa przejęły dane linie.
Transport lotniczy
Największe lotnisko Niemiec znajduje się we Frankfurcie nad Menem. Inne ważne porty lotnicze to: Monachium, Berlin, Hamburg, Düsseldorf i Kolonia/Bonn.
Transport wodny
ieć śródlądowych dróg wodnych o długości 7,3 tys. km nie jest zbyt gęsta (najważniejszy port rzeczny to Duisburg). Żegluga śródlądowa w Niemczech odbywa się głównie po Renie i jego dopływach (Mozela i Men). Istotne kanały to: Północno-Bałtycki, Wezera-Łaba, Men-Dunaj, Łaba-Hawela. Najważniejsze porty morskie: Hamburg, Wilhelmshaven, Brema oraz Lubeka, Rostok i Stralsund.